Geen enkele vorm van vuilnis verzamelen is zo effectief als met statiegeld. Er is altijd wel iemand die het terug komt brengen als het geld oplevert.
Dit zou binnen de hele EU de norm moeten worden, ook als voorbeeld voor de rest van de wereld.
Lees ook een lezerscolumn bij Radar (Avrotros) erover.
inwoners van Europa
zwerfvuil
'plastic soup'
veel weggooi-verpakkingen
bruikbaar afval waar je nergens mee naartoe kan
te weinig recycling en teveel vuilverbranding en -stort.
van 1 naar 4% vervuiling in gft-afval door 'diftar' betalen voor vuilnis
statiegeld op alle verpakkingen en non-food producten in Europa.
Op LinkedIn schreef Rogier Havelaar directeur Stadslogistiek bij PostNL deze alinea in een verhaal over iets anders:
"de meeste lucht die pakkettenbezorgers vervoeren is de lucht op de terugweg: de busjes gaan wel vol de stad in, maar leeg de stad uit. De echte winst zit hem in dus het vullen van de busjes op de terugweg, bijvoorbeeld met retouren, oud papier, oude apparaten of oud textiel.
Ook daar wordt mee geëxperimenteerd. Hierdoor krijg je minder afval logistiek in een stad en daardoor ook minder vervoersbewegingen. Afvalbedrijven gaan namelijk leeg de stad in en vol de stad uit."
Als er statiegeld zit op spullen dan kan de bezorger spullen naar de fabrikant terugbrengen in plaats van dat het bij de stadsreiniging terecht komt
Op 7 november 2022 op pagina 17 in NRC:
Activisten trokken vorige week veel aandacht voor klimaatactie. Maar wat voor klimaatactie moet er komen? We redden het klimaat niet als consumenten zich massaal aan iets vastplakken.
Het is zaak om de industrie aan te pakken, maar de consument te ontzien.
Een cruciale maatregel als een hogere btw voor vervuilende producten in ruil voor het lager belasten van fysieke arbeid is al vaker bepleit en de eerste stap. Daarnaast is statiegeld op alles een realistisch middel om de industrie te verduurzamen en het gedrag van consumenten te veranderen.
Als individuele consumenten wordt ons gedrag grotendeels bepaald door industriële producten. We gebruiken het zoals het ontworpen is en ons verkocht wordt. Veel wordt gemaakt om zoveel mogelijk van te produceren, tegen zo laag mogelijke kosten. Als de eigenschap nieuw of modieus erbij hoort, dan gooien we het zeker na een kort gebruik snel weer weg. Denk aan ‘fast fashion’.
De industrie kan grondstoffen nu als kostenpost externaliseren. Het veroorzaken van afval wordt niet in het product verrekend. Komt elk product als een boemerang weer terug bij de producent, dan moet het duurzamer ontworpen worden. Een bedrijf dat dat nu al doet, vist in een kleine vijver van bewuste consumenten, maar dat kunnen we onmogelijk allemaal zijn.
Statiegeld is eenvoudig. Als er voor de industrie een ‘level playing field’ overeind blijft (geen uitzonderingen) dan is het te implementeren. Beginnen we er in de hele EU mee dan volgt de rest van de wereld vanzelf, omdat de EU wereldwijd de toon zet met strenge regels. Politici durven hiervoor te kiezen zodra massa’s burgers hier op grote schaal om vragen.
Reinder Rustema Amsterdam
Nog een extra reden voor statiegeld op alles. Stortplaatsen zijn de superuitstoters van broeikasgassen.